Nie będę dziękować, bo to... a właściwie to podziękuję! Dziękuję, że jeszcze tu zaglądasz
i właśnie to czytasz ❤
Muszę przyznać, że przypominam sobie kim byłam jak zakładałam bloga i kim jestem teraz i do głowy przychodzi mi jeden cytat: Niby nic się nie zmienia, ale gdy patrzymy wstecz wszystko jest inne.
Na dowód tego, że następny rozdział się pisze:
Proszę się nie śmiać, to jest bardzo złożona konstrukcja, na którą składa się laptop, zeszyt i dwie spinki ;)
Bardzo się cieszę, że piszesz. Bałam się, że zawiesisz bloga lub, co gorsza, usuniesz go. Stworzyłaś niesamowitą historię. Z niecierpliwością czekam na kolejne rozdziały. Wszystkie mnie bardzo, ale to bardzo pochłaniają :)
OdpowiedzUsuńŻyczę owocnej prac :)
nigdy go nie usunę! odpukać w niemalowane... zawieszać też nie chcę. dziekuję bardzo, to naprawie coś dla mnie znaczy :)
UsuńJa też z niecierpliwością czekam na kolejną notkę !! Tak tęsknię za twoim stylem pisania ;) Coś ze zdjęcia można się doczytać ale tak trzy po trzy :D
OdpowiedzUsuń~Nox
też dziękuję. to wciąż dla mnie dziwne, ze kilka osób czyta te wypociny :) hah, moje pismo jest jak najlepsze zaklęcie i chroni przed przeczytaniem ;p
UsuńCzekam z niecierpliwością na nowy rozdział ;) Cieszę się, że nie przestajesz pisać :)
OdpowiedzUsuń:)
Usuń